آلزایمر (قسمت اول)
بیماری آلزایمریا بیماری فراموشی که به اختصار آلزایمر خوانده میشود، یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که بتدریج تواناییهای ذهنی بیمار تحلیل میرود و بارزترین و رایج ترین نوع از انواع مختلف زوال عقل اختلال حافظهاست. این بیماری تا قبل از اینكه علم پزشكی آن را كاملا مشخص و تشریح كند هم وجود داشته است اما قابل شناسایی یا تشخیص نبوده است یا آن را بیماری یا مشكل دیگری میدانستهاند. البته امروزه شیوع آن از گذشته بیشتر شده است. متاسفانه به دلیل افزایش عوامل خطرساز در زندگی امروزی، درصد شیوع و بروز برخی بیماریها مثل سكته، دیابت و نیز آلزایمر در جامعه بالا رفته است. با این حال خوب است بدانید بسیاری از کسانی که نگران فراموشی خود هستند، هنوز آلزایمر نگرفته اند، چون افرادی که به آن مبتلا می شوند معمولا متوجه آن نمی شوند. به بیان دیگر، فراموشی های گذرایی که گاهی به سبب خستگی های ذهنی و فکری ناشی از زندگی روزمره اتفاق می افتد به هیچ وجه به معنی آلزایمر نیست.
این بیماری علاج ناپذیر مربوط به مغز است كه ماهیت آسیب شناختی آن در سال ۱۹۰۶ بهوسیله یك پزشك آلمانی به نام «آلویس آلزایمر» توصیف شد. غالباً این بیماری در افراد بالای ۶۵سال بروز پیدا میکند ؛ گر چه آلزایمر زودرس (با شیوع کمتر) ممکن است زودتر از این سن رخ دهد اما الزاما هر فرد مسنی به آلزایمر دچار نخواهد شد.
در سال ۲۰۰۶ میلادی ۶/۲۶ میلیون نفر در جهان به این بیماری مبتلا بودند و پیشبینی میشود که در سال ۲۰۵۰ میلادی از هر ۸۵ نفر یک مبتلا به آلزایمر وجود داشته باشد و اگر آمادگی لازم در این زمینه ایجاد نشده باشد، مشكلات و عوارض شایع دوران سالمندی، معضلات بسیار و هزینههای سنگینی را برای خانوادهها و جامعه به بار خواهند آورد…
در قسمت بعدی این مقاله به بررسی و معرفی علائم بیماری آلزایمر خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.