آب سیاه یا گلوکوم
آب سیاه یا گلوکوم
آب سیاه یا گلوکوم می تواند به عصب بینایی چشم شما آسیب بزند. دید خوب به سلامت عصب بینایی وابسته است. چشم دارای سیستم زهکشی مایع است. مایع شفاف (زلالیه) به طور منظم به اتاقک جلویی چشم وارد و از آن خارج می شود و بافت های مجاور را تغذیه می کند و فشار درون چشم را در حد طبیعی برای هر فرد نگه می دارد.
اما در شایع ترین نوع گلوکوم که «گلوکوم زاویه بسته» نامیده می شود، به دلایل نامعلومی، این زهکشی مایع مختل می شود و مایع نمی تواند به درستی از اتاقک جلویی چشم خارج شود. تجمع مایع در این ناحیه باعث می شود که فشار درون چشم بالا برود و عصب بینایی آسیب ببیند. این فشار را باید پایین آورد و کنترل کرد؛ یا با قطره های چشمی یا با داروهای خوراکی یا با جراحی. به این ترتیب، از آسیب عصب بینایی جلوگیری و به حفظ بینایی کمک می شود. گلوکوم یکی از علل شایع نابینایی در بزرگسالان است. مشکل این است که بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری از وجود آن خبری ندارند. در ابتدا افراد دچار گلوکوم ممکن است شروع به از دست دادن دید محیطی یا کناری کنند. با اینکه این وضعیت از این لحاظ خوب است که ما کمتر از دید محیطی مان استفاده می کنیم اما از طرف دیگر باعث می شود که بدون اینکه فرد متوجه از دست رفتن بینایی اش شود، بیماری با سرعت کم یا زیاد پیشرفت کند و تنها هنگامی اختلال بینایی برای فرد مشخص شود که دید مرکزی اش را هم از دست داده است. به خاطر این سیر پنهانی، گولوکوم را «دزد شب» می نامند.
در قسمت بعدی به معرفی عوامل موثر در ابتلا به آب سیاه خواهیم پرداخت.
بیماری های چشمی در سالمندان(قسمت دوم)
خانه سالمندان حضرت فاطمه زهرا(س) شهرستان نیشابور، با بیش از نود مادر سالمند ساکن در این موسسه خیریه، آماده پذیرش مادران عزیز از سراسر کشور می باشد.