پارکینسون(قسمت اول)
علایم بیماری پارکینسون
این بیماری پس از آلزایمر معمول ترین بیماری مخرب اعصاب به شمار می رود! به طور مختصر می توان گفت بیماری پارکینسون یکی از انواع بیماری های نورولوژیک است که فرد مبتلا به آن به تدریج توانایی جسمی و روحی خود را از دست داده و در صورت عدم انتخاب راهکار درمانی مناسب با سرعت بیشتری بر شدت علائم آن افزوده می شود.سیر بیماری پارکینسون پیشرونده است و منجر به کاهش تدریجی عملکرد فرد می شود.
بیماری پارکینسون برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و بنابراین نام این بیماری به او تعلق یافت. دکتر جیمز پارکینسون این بیماری را فلج لرزان نامید اما در اصل تمامی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون لرزش ندارند.
بطور کلی و به زبان ساده این بیماری بر اثر از بین رفتن سلولهای ترشحکننده مادهای به نام دوپامین که یک انتقال دهنده عصبی است رخ میدهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در غدههای قاعدهای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات و کندی حرکات میشود.
پارکینسون بر اساس دو علامت یا بیشتر از چهار علامت اصلی بیماری مشخص میشود. ( مگر اینکه علایم دیگری همزمان وجود داشته باشد که بیماری دیگری را نمایان کند.)ارتعاش و لرزش دست و پا در حالت استراحت، کندی حرکات، سختی و خشک شدن دست و پا و بدن و نداشتن تعادل، این چهار علامت اصلی را تشکیل میدهند.
در مراحل اولیه بیماری، ارتعاش اندام ملایم و معمولاً در یک طرف بدن وجود دارد( با گذشت زمان به سمت دیگر هم راه پیدا میکنند) و احتیاجی نیز به درمان ندارد اما با پیشرفت بیماری فردی که دست لرزان خود را در جیب یا پشت خود پنهان میکند یا چیزی را برای کنترل ارتعاش مدام در دست میگیرد، دیگر قادر به پنهان کردن لرزشهای شدید اندام به ویژه به هنگامی که میخواهد تمرکز بیشتری به خود دهد نیست.
بیمار ممکن است در اوایل، بیماری را با لرزش دست و پا یا با ضعیف شدن حرکت احساس کند و دریابد که انجام هر کاری بیشتر از حد معمول طول میکشد یا اینکه سختی و خشک شدن حرکت دست و ضعف تعادل را تجربه میکند.
تغییراتی در حالت صورت و چهره روی میدهد، از جمله ثابت شدن حالت صورت (ظاهراً احساسات کمی بر چهره نمایان میشود) یا حالت خیرگی چشم (به دلیل کاهش پلک زدن). علاوه بر اینها، خشک شدن شانه یا لنگیدن پا در سمت تحت تأثیر قرارگرفته عوارض دیگر (عادی) این بیماری است. افراد مسن ممکن است نمایان شدن یک به یک این نشانههای پارکینسون را به تغییرات افزایش سن ربط بدهند.
علاوه بر اینها علائم دیگر نیز وجود دارد که ممکن است در همه ی این افراد مشاهده نشود اما در صورت وجود، ارزیابی و درمان و توانبخشی آنها حائز اهمیت است. از جمله ی این علائم میتوان مواردی همچون:
بی قراری در خواب و یا خستگی در طول روز، صدای یکنواخت و یا لکنت زبان، دشواری در بلع، مشکلات حافظه گیجی یا زوال عقل، پوست چرب، یبوست و…را نام برد.